Kristansand

Gisteravond zijn we nog op zoek geweest naar elanden. We werden geadviseerd voor de schemering een bepaalde route te gaan rijden, dan zouden we ze zeker zien. We moesten geduld hebben, de meeste mensen gingen te vroeg, dus wij dachten: hoe later, hoe beter. Het was dus al aan het schemeren toen wij op pad gingen. Allereerst moesten we weer flink stijgen, via een haarspeldbochten-weg met een stijgingspercentage van tussen de 12 en 16 procent. Dat deed de motor wel een beetje brommen. We zagen op een gegeven moment inderdaad een eland. Vrij ver weg, maar toch echt duidelijk te zien. Maar met schemer een rendier op grote afstand scherp op de foto krijgen, dat is nog een heel ander verhaal. Maar goed, het gaat niet om de foto als wel om de herinnering, en die was in de pocket. We reden het rondje verder en toen zagen we nog een mannetjes eland. Een enorm beest dat vrij dichtbij in een weiland stond. Maar inmiddels was de schemering overgegaan in bijna duisternis, dus die kregen we al helemaal niet gefotografeerd. Dat hoefden we niet eens te proberen, en toen ik probeerde om wel een lichtbundel op hem te schijnen, in de vorm van onze koplampen, ging 'ie er als een haas vandoor. Niet veel later zagen we nog een vrouwtjes edelhert, veel groter en statiger dan de vaak geziene reeën.
We besloten het rondje niet nog een keer te doen, want het zicht werd er niet beter op, en de weg afdalen in het pikkedonker leek ons niet echt een fijn plan, dus reden we terug naar de camping, waar we (inmiddels 22:30) nog een drankje deden en daarna lekker gingen slapen.
Na een voor mij zeer beroerde nacht, gingen we rond 8 uur uit bed, en ruimden na het ontbijt meteen de tent op. Het had weer wat geregend, dus de boel was nat. We besloten toch een hotelkamer te boeken voor Kristiansand, zodat we niet te veel rompslomp zouden hebben morgen vroeg. Na dat geregeld te hebben, hebben we nog het wandelpad gelopen rond het eilandje van de camping in de hoop bevers te zien. Natuurlijk waren we daarvoor veel te laat, het was inmiddels 9:30, maar we hadden om 5:00 vanochtend echt geen puf om uit bed te komen om een poging te wagen. Dus zagen we geen bevers, maar wel een beverburcht. Verder was het wel een leuk ochtendwandelingetje, en konden we daarna fris en fruitig vertrekken voor een ruime 3 uurtjes naar Kristiansand.
Onderweg hebben we een korte stop gemaakt om onze broodjes te eten, maar echt lekker was dat niet. Ja, de broodjes wel, maar wat was het koud! 13 graden, en wij stonden in ons korte broek, omdat we echt zin hebben in warmte en zon. De tocht was mooi, maar ook lastig rijden, met veel smalle wegen waar je elkaar nauwelijks kon passeren, veel haarspeldbochten en flink stijgen en dalen. Maar het is gelukt, en we zijn veilig en wel aangekomen bij ons hotel in Kristiansand, het Sjoglott Hotel. We werden vriendelijk ontvangen en kregen een upgrade naar een 3-persoons-kamer. Deze zou groter zijn. Nou, het maakt ons niet uit, als er maar een lekker bed in staat en wij morgen heerlijk kunnen douchen. Het ontbijt gaat hem niet worden, dat staat pas om 6:45 klaar, en wij zitten dan al op de boot. Even een winkel in om broodjes te kopen, zodat we zelf wat kunnen smeren, lukt ook niet, want in tegenstelling tot Zweden, is in Noorwegen alles dicht op zondag. We hebben gelukkig nog een evergreen, kunnen vanavond wafels regelen en kopen verder maar iets op de boot. De boot is maar zo'n 4 minuten rijden, dus dat is helemaal lekker. Kunnen we zo lang mogelijk in bed blijven liggen.
Na het inchecken in de kamer en een vluchtige bed- en badkamercheck (alles is prima), gingen we nog even de stad in. We deden een kort rondje langs de boulevard en een rondje winkelstraat, waar behalve de eettentjes en een souvernirwinkel echt alles dicht is, en kozen een restaurant om heerlijk te eten. Marja at Mexicaans en ik koos voor de spare-ribs, zalig!
Daarna terug naar de kamer, waar ik nu dus dit stukje zit te typen. We nemen zo nog een drankje en/of een kopje thee en duiken vroeg ons mandje in. Morgen om 5;00 uit bed, en dan op weg naar Denemarken.