Wandelen, BBQ en noodweer

Dag 15:
Vanochtend na het douchen naar de winkel van dit dorp gelopen (die zit dichterbij dan de andere, maar die hadden we nog niet eerder ontdekt). Toen ik daar aan kwam, bleek deze dicht. Natuurlijk, het is zondag!! Daar staan we op vakantie duidelijk niet altijd bij stil, en in een streng religieus land als Polen zijn de winkels niet standaard open op zondag. Dus was het te hopen dat de andere winkel, of tenminste de winkel in Sanok, wel open was, anders zou het een zéér karig ontbijt worden.
We besloten naar Sanok te rijden, wandelschoenen mee. In Sanok bij de Carrefour naar binnen en broodjes gehaald, die we daar op de P-plaats langs de rivier op aten. Daarna gingen we een stuk wandelen langs de rivier. We zagen een ijsvogel langsscheren, maar natuurlijk zagen we die daarna niet meer, laat staan dat ‘ie ergens voor ons op een takje ging zitten poseren. Al liepen we aan de rand van de stad, het is evengoed prachtig. De rivier, met z’n stroomversnellinkjes, mooie veldbloemen en de bossen op de achtergrond. Na zo’n 1,5 uur weer terug bij de auto, en reden we nog even door naar de Kaufland, omdat dit een héél grote supermarkt is, en ze daar wat keus hebben in vegetarische dingen. Stukje vlees gehaald bij de slager, vega-burgers voor Marja, stokbroodje, meloen,..... alles voor een BBQ.
Terug naar de camping kregen we een alert-melding dat er noodweer op komst was. Oei. Het leek allemaal nog prachtig, de zon scheen, paar wolkjes, geen wind. We zouden wel zien. E zagen onderweg nog een boel zilverreigers, dus even gestopt voor een foto, al zaten ze best ver weg.
Op de camping lekker gelezen, gegeten, spelletje yahtzee gedaan, hotelletje in Zakopane geboekt (even zin in luxe, het is tenslotte vakantie), nog een keer douchen,..... ‘S avonds dus BBQ, wat prima smaakte. Nog steeds geen tekenen van noodweer, al begrepen we dat rondom Krakau ook het alert-bericht was uitgegaan.
Toen we na het avondeten alles aan kant hadden, en genoten van een kopje thee, draaide het weer totaal om. Ineens werd het donker, stak er een flinke wind op, en begon het te lichten. De tent had ik al vastgezet met wat extra scheerlijnen voor de zekerheid, maar er kwam wel ineens wat bedrijvigheid op de camping. Tegenover ons staan enkele kampeer-auto’s, van die terreinwagens met een tent op het dak. Zij staan onder de hoogste boom van de camping, dus die vertrokken op stel en sprong naar de P-plaats bij de ingang, waarbij één alleen een luifel hoefde in te vouwen, één moest de hele tent afbreken, en de laatste reed gewoon met tent en al weg. Bij de caravans gingen alle ramen potdicht, luifels werden ingerold,.....en wij gooiden de stroom er af en gingen in de auto zitten, want onweer is prima, maar een blikseminslag heb ik liever als ik in de auto zit dan in ons tentje... Onze achterburen dachten er precies zo over. Er barstte hevige regen los, maar daar is het (tot nu toe) bij gebleven. Dus na de ergste buien konden we tanden poetsen