Alvdalen

Vannacht wakker geworden van hevige regen. En omdat dat kou met zich meebracht, moesten wij natuurlijk allebei plassen. Dat was om 4:30. Ik kon daarna helemaal niet meer slapen, dus heb maar een boek gepakt en ben gaan lezen. Het wordt al vroeg licht hier in Zweden, en de nieuwe tent is een stuk lichter dan de vorige, dus dat hielp ook niet echt. Om 8:30, na toch nog enkele hazenslaapjes, uiteindelijk uit bed gekomen en gaan douchen. Toen ik terugkwam was Marja inmiddels ook wakker. De buitentent bleek deels op de binnentent te liggen, dus dat hadden we niet helemaal goed gespannen. Een paar extra scheerlijntjes deden wonderen. De rest van de ochtend was regenachtig en bewolkt, niet echt uitnodigend voor een stevige wandeling.
Aan het eind van de ochtend toch maar even naar het informatiebureau gelopen en een kaartje van het nabijgelegen natuurgebied gehaald. Nabijgelegen is in Zweden net zoiets als de afstand Obdam-Veluwe Oost bij ons. Dus na een snelle boodschap en een korte lunch, zijn we in de auto gestapt en reden we de ruime 1,5 uur naar het Fulufjallet National Park, om daar (gezien de tijd) een korte wandeling naar de waterval te maken. Deze waterval, de Njupeskars Waterval, is de hoogste van heel Zweden. Mooie wandeling, alleen wel veel mensen, en zoals altijd dus ook veel Nederlanders!
Op de terugweg dacht Marja alweer twee kraanvogels te zien. We keerden de auto om en reden een 100-tal meters terug, waar we de auto in een zijstraatje parkeerden, en over de hei liepen naar een meertje met aan de andere kant, jawel, twee kraanvogels! Dat had ze toch maar mooi gezien, en nu hebben we ze op de plaat. Ze waren wel een stukje weg, maar toch....
We stopten ook nog even bij de dam, maar daar bleek helemaal niets aan te zijn.
Omdat het inmiddels al laat was en vooral ik een knorrende maag kreeg, besloten we in het dorp iets te gaan eten. We belanden bij een soort kebab-zaakje, met prima grillgerechten, kebab (uiteraard) en pizza's. Het duurde even eer we door hadden dat we binnen moesten bestellen, drinken pakken en betalen, maar toen we dat eenmaal begrepen konden we niet lang daarna genieten van een heerlijke maaltijd. Ik koos een entrecote, en Marja had een pizza fungi. We bekeken de planning voor de komende dagen en besloten naar Drevsjo in Noorwegen te rijden. Na het eten nog even broodbeleg gehaald voor morgen.
Terug op de camping heeft Marja wat zitten lezen, en ik pakte de reisboeken er nog eens bij. Omdat de omschrijving van Dresjo mij eigenlijk helemaal niet zo aansprak, hebben we de plannen alweer herzien en ziet het ernaar uit dat we morgen naar Valadalen (Zweden) doorreizen. Maar het kan ook zomaar Hedeviken worden. Hoe dan ook zoeken we een plekje in de natuur, en hopen we nu eindelijk eens elanden te zien. Het zal in ieder geval onze laatste stop worden in Zweden, voordat we doorrijden naar Noorwegen.