Hedeviken

Jawel, de reisplannen zijn weer veranderd....
Vannacht een onrustige nacht gehad, maar uiteindelijk "pas" om 7:30 uit bed gekomen om goed wakker te worden onder een heerlijke douche. In alle rust ontbeten en de tent opgeruimd, en nog waren we om 9:30 klaar voor vertrek. Marja is niet helemaal fit vandaag, dus doen we het rustig aan. Eerst maar even tanken, maar helaas lukte dat niet. Er zijn een aantal tankstations in Zweden die wel claimen Maestro-kaarten te accepteren, maar als puntje bij paaltje komt dat toch niet doen. Gelukkig hadden we nog wel ruim voldoende benzine om nog een stuk door te rijden. We hadden voor ogen om naar nr. 48 uit het campingboekje te gaan, maar de TomTom gaf aan dat dit een kleine 6 uur rijden was. Die hadden we niet zien aankomen, want op de kaart leek het helemaal niet zo ver. Naar Noorwegen zou wel een heel kort stukje zijn, dus besloten we alsnog door te rijden naar Hedeviken. Dit ligt bij een natuurpark met de hoogste dichtheid bruine beren van heel Zweden. Voor ons prima!
De reis verliep heel vlot, we vonden uiteindelijk een tankstation dat ons wel benzine wilde verkopen en we lunchten bij een snacktent (Sybilias?) in Sveg. Hier meteen boodschappen gedaan voor de komende 1,5 dag, zodat we morgen niet weer op zoek hoeven naar een winkel.
De camping vonden we uiteindelijk makkelijk en de eigenaar (ook weer dit jaar begonnen) was erg vriendelijk en behulpzaam. We kozen een plekje lekker dicht bij het toiletgebouw, naast enkele stuga's (trekkershuisjes) en met elektriciteit. Het opzetten van de tent ging iets moeilijker dan de eerste keer, maar het is weer gelukt en we beginnen al aardig te wennen aan de ruimte. En omdat het flink ging waaien en de zon even achter een wolk kroop, koelde het flink af, en was onze ruime binnentent een ware verademing.
Marja heeft even liggen rusten, terwijl ik wat ondergoed en sokken waste, die hier met een beetje wind en zon zo droog zijn. We bereidden een maaltje van omelet met lekker veel champignons, mais en paprika. Dat smaakte!
Op aanraden van de campingeigenaar reden we rond 21:00 richting een bepaald gebied, waar we eventueel elanden en beren zouden kunnen zien. Uiteraard geen garanties.... Hij had gezegd dat er ergens een open plek zou zijn, maar ik wist niet meer of hij nou aan het water bedoelde of niet. We zagen op de navigatie een paadje lopen richting het water, waar je aan het eind kon keren, dus dat paadje gingen we in. Het was een heel smal bospaadje, en het leek of er al in geen weken overheen gereden was, want het gras en de jonge boompjes groeiden er weelderig. We vonden het eigenlijk maar niets, maar ja, je kon pas keren aan het eind. Daar bleek gewoon nog een auto te staan. Een ietsiepietsie grotere auto, dat wel.... Alleen was de bestuurder in geen velden of wegen te bekennen. We keken even bij het water, maar vonden dit geen fijne plek. We zagen wel een mooie paddestoel, rood met witte stippen. Toch maar terug naar de auto en het paadje weer terug naar de "grote" weg, wat ook niet meer was dan een flink grindpad. We volgden de weg nog een stuk, en zagen een hoen (kor- of auer-, dat weten we niet zo goed). Maar deze schrok nogal toen ik het raam open deed, en vloog er vandoor. Na nog een stukje rijden en niks gezien te hebben, keerden we om en reden in slakkengang terug. Bij een open gebied een tijdje gestaan met de auto. Boekje lezen, beren spotten, boekje lezen, elanden spotten,....helaas niks te zien. Verderop zagen we wel weer twee hertjes op een grasveld, en nog weer later een hertje vrij dichtbij in de struiken, die daar roerloos bleef staan. En wij maar foto's maken, al is dat lastig in het schemerdonker. Waarschijnlijk heeft het hertje naderhand gedacht: "gelukkig, ik ben niet op de bbq beland". Terug bij de camping even dit verslag typen en naar bed.