Bigi Pan en terug naar Paramaribo

Vandaag stond een bezoek aan Bigi Pan op het programma, een natuurgebied in de vorm van een steelpan, met mangroven, watertjes, een groot maar ondiep meer en moeras. Er komt in dit gebied zowel zoet als zout water binnen, wat een bijzondere dierenwereld en vooral vogelwereld oplevert. Voor ons dus een uitje om naar uit te kijken!
We vertrokken om 7:45 richting Bigi Pan, wat maar een klein stukje rijden was. Daar werden we in twee groepen verdeeld en stapten we in onze bootjes. Onze bootsman wist veel te vertellen, en wist vooral veel vogels aan te wijzen, waar wij heel erg blij mee waren. We zaten eerst vrij ver vooraan in de boot, maar na een stukje “klunen” wisselden we van plek met John en Bettina, die niet achterin wilden zitten, en zo kwamen wij direct voor de bootsman terecht, wat in dit geval dus een heel gunstige plek was.
We zagen, afgezien van een schitterende natuur, veel verschillende vogels, waaronder maïsparkiet, zwarte arendbuizerd, slangenaalscholver, roodborst, visarend, ani, rode helmspecht, slangenwauw en rode ibis. Vooral die laatste maakte iedereen in de boot gelukkig, want daar zaten we al een tijdje op te hopen, en wat heeft die een mooie kleur rood. Na zo’n 1,5 uur varen hielden we een koffie en plaspauze midden op het meer bij een lodge, om vervolgens nog een poosje door te varen. Veel later dan Nootje had gedacht (hij en Ali, de chauffeur, waren niet mee) kwamen we terug bij de opstapplaats. Het was toen inmiddels bijna 13:00. Nootje had geregeld dat we aan de rand van de stad konden eten. De organisatie daar verliep eerst een beetje moeilijk, maar uiteindelijk kreeg iedereen wat hij had besteld, en het was nog lekker ook.
Tijdens de verdere terugreis naar Paramaribo maakten we uiteraard nog een stop bij een toilet/supermarkt, en verder reden we eigenlijk wel in rap tempo verder. Rond 18:30 kwamen we aan bij de Eco Lodge, waar we afscheid namen van Nootje, door middel van een interactief gedicht met de befaamde uitspraken van Nootje. Bram had dit gemaakt, zo even snel in de bus. Leuk gedaan!
Na het afscheid snel de kamer opgezocht en heerlijk lang gedoucht. We hadden geen zin om weer de stad in te gaan voor eten, of bij een ander koppel aan te sluiten, dus besloten we op het terras bij het hotel een klein hapje te doen. Dat ging prima, en ondertussen kon ik wat foto’s op de iPad zetten. Dat duurde wel een poos, want inmiddels zitten bijna alle geheugenkaarten vol (52GB!!! iets met RAW, wat een hele boel geheugen vreet). Terug op de kamer lag Marja al een poosje lekker te lezen, en kon ik eindelijk aan mijn verslag van vandaag beginnen.
Morgen de allerlaatste dag in Suriname. We worden om 12:30 opgehaald bij het hotel, dus we kunnen de ochtend nog even besteden aan het bezoeken van Fort Zeelandia en souvernirshoppen......