Brownsberg, naar de Leoval
Blijf op de hoogte en volg Martine
16 Augustus 2018 | Suriname, Brownsweg
Brownsberg - naar de Leo-val
Vanochtend stond er een wandeling op het programma naar de Leo en Irene-vallen. Nootje had een extra gids geregeld, die overigens nauwelijks Nederlands sprak, maar dat terzijde. De wandeling was mooi en goed te doen. We zagen al bij de slagboom een paar aguti’s of goudhazen, en patrijsvogels. Ook attendeerde Nootje ons al snel op apen, de gold handed tamarin., al waren ze nauwelijks te zien. Onderweg zagen we nog een mooi kikkertje. Bij de Leo-val gingen enkelen uit de groep even afkoelen onder de waterval, maar daar had ik eigenlijk niet zo veel zin in. We bekeken er een grot met heel veel vleermuizen, en ergens achterin lagen volgens Nootje nog twee kaaimannen te wachten tot er een vleermuis viel. Verder dan de weerkaatsing van één oog kwamen we niet, dus misschien was het een fabel.
De Ireneval was nog een heel flink stuk verder. Omdat ik twee dikke blaren op mijn tenen heb, en ook wel behoefte had aan wat rust, besloten Marja en ik terug te keren. Uiteindelijk gingen we met 7 personen terug, en zagen onderweg nog een keer brulapen. Terug bij het kamp hebben we heerlijk gedoucht, en lekker in alle rust gelezen en in slaap gesukkeld. Om 14:00 kwam de andere groep terug en gingen we lunchen. We kregen rijst met spinazie en varkensvlees. Voor Marja was er rijst met “andijvie”, wat ze helemaal niet lekker vond, en uiteraard ei. Het werd, heel apart, geserveerd in foam meeneembakjes.
Om half vijf gingen we nog een medicinale route wandelen. We gingen mee, maar echt heel veel heeft Nootje niet verteld. Evengoed was het wel een grappige route, dwars door het woud, en zagen we nog een miljoenpoot en een heel enge en gevaarlijke spin. Terug bij het kamp zagen we weer brulapen.
We hebben even lekker zitten kletsen met een drankje en een nootje, totdat het tijd was voor het diner. Vandaag was dat okra-soep of iets dergelijks, met rijst, waarvan we inmiddels weten dat je dat in de soep hoort te doen. Marja vond het erg lekker, ik vond er niets aan en heb mijn kom weggegeven aan Gerard. Dan maar een keer wat minder eten. Misschien dat ik zo nog een paar kaakjes eet voordat ik ga slapen. Het programma van morgen werd nog even besproken, en we dronken nog een kop thee, en zijn toen teruggegaan naar de kamer. Even verder typen en dan lekker slapen.
Morgen vertrekken we naar Overbridge, onze laatste verblijfsplaats vóór Paramaribo.
Vanochtend stond er een wandeling op het programma naar de Leo en Irene-vallen. Nootje had een extra gids geregeld, die overigens nauwelijks Nederlands sprak, maar dat terzijde. De wandeling was mooi en goed te doen. We zagen al bij de slagboom een paar aguti’s of goudhazen, en patrijsvogels. Ook attendeerde Nootje ons al snel op apen, de gold handed tamarin., al waren ze nauwelijks te zien. Onderweg zagen we nog een mooi kikkertje. Bij de Leo-val gingen enkelen uit de groep even afkoelen onder de waterval, maar daar had ik eigenlijk niet zo veel zin in. We bekeken er een grot met heel veel vleermuizen, en ergens achterin lagen volgens Nootje nog twee kaaimannen te wachten tot er een vleermuis viel. Verder dan de weerkaatsing van één oog kwamen we niet, dus misschien was het een fabel.
De Ireneval was nog een heel flink stuk verder. Omdat ik twee dikke blaren op mijn tenen heb, en ook wel behoefte had aan wat rust, besloten Marja en ik terug te keren. Uiteindelijk gingen we met 7 personen terug, en zagen onderweg nog een keer brulapen. Terug bij het kamp hebben we heerlijk gedoucht, en lekker in alle rust gelezen en in slaap gesukkeld. Om 14:00 kwam de andere groep terug en gingen we lunchen. We kregen rijst met spinazie en varkensvlees. Voor Marja was er rijst met “andijvie”, wat ze helemaal niet lekker vond, en uiteraard ei. Het werd, heel apart, geserveerd in foam meeneembakjes.
Om half vijf gingen we nog een medicinale route wandelen. We gingen mee, maar echt heel veel heeft Nootje niet verteld. Evengoed was het wel een grappige route, dwars door het woud, en zagen we nog een miljoenpoot en een heel enge en gevaarlijke spin. Terug bij het kamp zagen we weer brulapen.
We hebben even lekker zitten kletsen met een drankje en een nootje, totdat het tijd was voor het diner. Vandaag was dat okra-soep of iets dergelijks, met rijst, waarvan we inmiddels weten dat je dat in de soep hoort te doen. Marja vond het erg lekker, ik vond er niets aan en heb mijn kom weggegeven aan Gerard. Dan maar een keer wat minder eten. Misschien dat ik zo nog een paar kaakjes eet voordat ik ga slapen. Het programma van morgen werd nog even besproken, en we dronken nog een kop thee, en zijn toen teruggegaan naar de kamer. Even verder typen en dan lekker slapen.
Morgen vertrekken we naar Overbridge, onze laatste verblijfsplaats vóór Paramaribo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
