Overbridge, bezoek aan de Jodensavanne

Vanochtend lekker uitgeslapen. Tegen de tijd dat ik besloot op te staan, zat Carla al op de veranda, maar Ineke lag nog in bed, dus daar moest ik even langs sluipen. Marja bleef ook nog even liggen.
Ik deed eerst even een rondje over het terrein, om wat vogeltjes te kijken. Toen kwam ik Ineke nog tegen, die blijkbaar ook wakker was geworden, en zij ging even haar e-mail checken. Gelukkig bleef ze halverwege het pad staan, want in het restaurant waren de slingers al voor haar opgehangen, en dat moest nog even een verrassing blijven. Ineke was namelijk jarig. Bij het ontbijt werd er gezongen. Het ontbijt stelde zelf niet zo veel voor.
Na het ontbijt gingen we nog even tanden poetsen en de spullen pakken, om vervolgens om 10:00 te vertrekken richting Jodensavanne. Eerst maakten we een stop bij een inheemse man, Meneer Klein, die een demonstratie gaf van het bakken van cassavebrood. Het was erg leuk om te zien. We kregen uiteraard cassavebrood te proeven, waar ik niet wild enthousiast van werd. In net kader van: stimuleer de lokale economie kocht Marja echter een pakje, dus nu zitten we met drie flinke broden. We kregen ook nog een slok cassavedrank te proeven.
Daarna reden we door naar Jodensavanne. Hier hebben de Portugese joden zich gevestigd in de 17e eeuw. In de 19e eeuw ging de boel in vlammen op, en vanaf WOII werden er mensen naartoe gedeporteerd om de boel weer op te ruimen en toonbaar te maken. Er was een “gewone” begraafplaats te zien, een joodse begraafplaats, de restanten van de synagoge, en een bezoekerscentrum. Alles op z’n Surinaams.
We stopten op de terugweg bij de supermarkt, waar sommigen broodjes kochten voor de lunch, maar wij besloten meer trek te hebben in patatjes, dus op het resort te eten. Daar kregen we eerst nog verjaardagstaart, maar inmiddels was het al 14:45, dus maar meteen de lunch besteld. Gekscherend zei ik al dat de laatste pas om 16:30 te eten zouden krijgen. Dat had ik niet moeten doen, want wij kregen inderdaad pas om 16:30 te eten. We waren stikchagrijnig van de honger,......
Na de lunch (of hoe je die maaltijd ook zou moeten noemen) ging Marja nog even zwemmen met Carla, Ineke ging even kijken, en ik hield me even bezig met het opruimen van de was en het maken van een puzzeltje. Even rust....
Na een heerlijke douche maar weer richting het restaurant om, jawel, alweer te gaan eten. Meteen tijdens het wachten dit verslag getypt. Tijd zat.....